સત્ય વિચાર (દૈનિક)

તડકાની ભાષા  ( અછાંદસ કાવ્ય )

ચૈત્રનું સૂર્ય,
આકાશના મધ્યે બેસી ગયો છે રાજસિંહાસન પર,
ઝળહળતો તડકો
મેઘોની ગેરહાજરીમાં
ઝમીન પર પોતાનું સામ્રાજ્ય વિસ્તારે છે।

વનમાં પાંદડાઓ શ્વાસ લેવાનું ભૂલી જાય છે,
પંખીઓની ટહૂક પણ શાંત થાય છે,
અને ઝાડોની છાંયાં
વધુ એક આશ્રય બની જાય છે
માણસો માટે, જીવજંતુઓ માટે।


આ તડકો કંઈક કહે છે...
શાંતિથી નહિ, પણ ઝડપથી,
"મૂંઝાવ નહીં, હું છું
ફક્ત એક રુતુનો રંગ."

કે, ડી, સેદાણી," આકાશ"  સાઉથ બોપલ,  અમદાવાદ 58 
---d,t, 11 april 2025