K D Sedani

**.  ગુજરાત મેઇલ,, દૈનિક,,( એડિટ પેજ)  **

"ન જાને ક્યુ... હોતા હૈ યે જિંદગી કે સાથ..."

ન જાને ક્યુ... માનવ જીવન એ એક અજાયબી છે. આપણે ઘણું બધું જોઈએ છીએ, અનુભવીએ છીએ, પણ અમુક બાબતો ક્યારેય સમજાઈ શકતી નથી. ખાસ કરીને જ્યારે કોઈ હમસફર, મિત્ર કે નજીકનો સંબંધ છૂટી જાય... ત્યારે હૃદયમાં એક અસહ્ય ખાલીપણું છવાઈ જાય છે.

જ્યારે તે વ્યક્તિ હતી ત્યારે કદાચ સામાન્ય લાગતી વાતો — તેની હસવાની રીત, તેની વાણી, દરેક દિવસની નાની નાની ક્ષણો — આજે એજ ક્ષણો હ્રદયને ચીરી જાય છે.

ન જાને ક્યુ... એની યાદ ઊંઘ ભંગ કરે છે,

એની વાતો હજી પણ આસપાસ ગૂંજે છે,

એના વગર જીવવાની આદત થતી નથી,

અને વારંવાર આત્મા પ્રશ્ન કરે છે – 'ન જાને ક્યુ...?'

અમે તો એ વ્યક્તિ સાથે એટલું બધું જીવતા કે એ હવે અમારી અંદર જ રહી ગઈ છે. તેની ગેરહાજરીમાં એની હાજરી વધુ મહેસૂસ થાય છે. એનું હસવું હવે અંતરાત્મામાં સંભળાય છે.

નાની નાની વાતો —

એના બનાવેલા ચા કપ, એની લખેલી ચિઠ્ઠી, એ બોલતું હતું એ સ્થાન —

હવે બધું એક સ્મૃતિ બની ગયું છે, પણ એ સ્મૃતિ એ જ જીવંત લાગણી આપે છે.

જીવન આગળ વધે છે, સમય પણ ચાલે છે, પણ અમુક યાદો સમયની બહાર હોય છે. એ યાદો આપણને રૂંધીને નહિ, જીવીને સજાવી જાય છે.

શબ્દો નથી હોતા, પણ ભાવનાઓ બોલી ઊઠે છે —

"ન જાને ક્યુ... હોતા હૈ યે જિંદગી કે સાથ..." ********************

   કે, ડી, સેદાણી, આકાશ, શાલીગ્રામ પ્રાઈમ, સાઉથ બોપલ, અમદાવાદ 58, d, t,   21     may 2025